Abano Terme (do 1924 roku Abano Bagni) to renomowane uzdrowisko termalne w prowincji Padwa, w regionie Wenecja. Tutejsze gorące źródła były znane już w czasach starożytnego Rzymu, gdy miejscowość nosiła łacińskie nazwy Aquae Aponi i Aquae Patavinae. Są to więc jedne z najstarszych uzdrowisk na świecie. Nazwa pochodzi z greckiego „à ponos”, co oznacza „usuwający ból”.
Dwudziestotysięczne miasteczko Abano Terme należy dziś do najpopula-rniejszych włoskich uzdrowisk termalnych i jest znane dosłownie na całym świecie. Znajduje się tu ponad 130 źródeł termalnych, głównie dzięki pozostałościom aktywności wulkanicznej Wzgórz Euganejskich, u których podnóża leży. Kompleksy uzdrowiskowe posiadają własne gorące źródła i zapewniają opiekę medyczną specjalistów. Nie trzeba więc opuszczać hotelu – wszystkie zabiegi można przejść na miejscu, pod opieką profesjonalistów. Większość hoteli posiada zarówno kryte, jak i zewnętrzne baseny termalne.
Samo terytorium gminy Abano Terme zajmuje powierzchnię 21,57 km² i leży głównie na równinie, średnio 14 metrów n.p.m., z wyjątkiem otaczających wzgórz, takich jak Monte San Daniele, z pięknym klasztorem benedyktyńskim, który góruje nad miastem i jest łatwo dostępny pieszo trasą nr 13.
Renesansowy literat Francesco Petrarca, podczas swojej wizyty w Wenecji, udał się do uzdrowiska w Abano, aby wyleczyć podagrę. To właśnie wtedy zakochał się w tym miejscu i zdecydował się spędzić tam ostatnie lata swojego życia, w pobliskiej malowniczej miejscowości Arquà, która swoim charakterem bardziej przypominała jego rodzinną Toskanię niż Wenecję. Leży ona pośród Wzgórz Euganejskich. Od 1868 roku, po przyłączeniu Wenecji do Królestwa Włoch, miejscowość została przemianowana na Arquà Petrarca – na cześć Francesca Petrarki, który jest tam również pochowany.
Włoski preromantyczny poeta i pisarz Ugo Foscolo mieszkał w Villa Foscolo w małym miasteczku Feriole pod Abano w czasie, gdy pisał „Ostatnie listy Jacopa Ortisa” (1796).
Wzgórza Euganejskie, widoczne bezpośrednio z Wenecji, przypominające archipelag stromych, zalesionych wysp wynurzających się z idealnie płaskiej równiny rolniczej, zainspirowały również Percy’ego Bysshe’a Shelley’a do napisania „Wierszy wśród Wzgórz Euganejskich” (1818).
Herkules i jego towarzysze wyruszyli z Grecji, by pokonać Geryona – potwornego olbrzyma z trzema ciałami, syna potwora Chrysaora i nimfy Kalirhoé, córki Tytana Okeanosa. Po jego pokonaniu, wyczerpani, odpoczywali u podnóża wulkanicznych wzgórz i odzyskiwali siły dzięki cudownym właściwościom miejscowych gorących wód. Nie chcieli już wracać do Grecji. Zauroczona pięknem otaczających wzgórz, grupa osiedliła się w tym miejscu.
Źródło, które przyniosło wojownikom wielką ulgę, nazywano po grecku Aponon. Sam Herkules wzniósł na jego cześć świątynię. Jak pisał Swetoniusz, ta legenda była dobrze znana w świecie rzymskim; cesarz Tyberiusz, gdy pewnego dnia podróżował do Ilirii, wrzucił złote kostki do źródła – dokładnie w miejscu, gdzie dziś znajduje się Abano – aby poznać swój los. Legenda głosi, że to właśnie dzięki tym złotym kostkom woda ma niezwykłe właściwości lecznicze i uzdrawia wiele chorób.
Wzgórza Euganejskie (Colli Euganei) to grupa zalesionych wzniesień pochodzenia wulkanicznego, które wyrastają na wysokość 300–600 metrów z Niziny Padańskiej, kilka kilometrów na południe od Padwy. Najwyższym i najbardziej znanym szczytem jest Monte Venda (603 m n.p.m.). Wzgórza zostały nazwane na cześć pierwotnego ludu Euganei, który tu zamieszkiwał. Wzgórza Euganejskie tworzą pierwszy regionalny park utworzony w Wenecji (w 1989 roku). Obszar ten był zasiedlany już w młodszym paleolicie. Dominującą roślinnością w zalesionych terenach są śródziemnomorskie zarośla, lasy kasztanowe i dębowe. Na terenie parku znajduje się 15 gmin, w których można znaleźć wille weneckie, historyczne ogrody, pustelnie i klasztory, średniowieczne twierdze oraz starożytne kamienne wioski. Znajdują się tu również ciekawe muzea przyrodnicze i etnograficzne, stanowiska archeologiczne oraz wiele lokalnych winnic i winiarni.
Uprawa winorośli i produkcja wina na stokach Wzgórz Euganejskich jest bardzo rozpowszechniona – znajduje się tu kilka mniejszych regionalnych winiarni. Trzynaście z nich połączyło siły pod wspólną marką Colli Euganei. Produkowane tu wina obejmują białe o charakterystycznym słomkowożółtym kolorze i jaśminowym aromacie, czerwone Cabernet Franc i Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Fior d'Arancio, bardzo słodkie żółte Moscato, Merlot, Novello, wytrawne Pinello, Pinot blanc, musujące Serpino i Tocai Italico. Spróbuj ich podczas swoich wakacji – gorąco polecamy!
https://www.abano.it/en/Abano-Terme/
https://www.collieuganeidoc.com/en/wine-selection
Praga – Czeskie Budziejowice – Dolní Dvořiště – Linz – Salzburg
Brno – Mikulov – Wiedeń – Graz – Klagenfurt
a następnie Villach – Tarvisio – Udine – zjazd z autostrady Padova Ovest – Abano Terme